Η τραγωδία της Κύπρου παραμένει χωρίς κάθαρση, γιατί δεν τιμωρήθηκαν οι πράκτορες της προδοσίας της

Η 48η επέτειος της Τουρκικής εισβολής, μετά το εγκληματικό πραξικόπημα της χούντας, είναι επέτειος οργής και οδύνης για όλους τους Έλληνες.

Η Κύπρος προδόθηκε και παραδόθηκε κυριολεκτικά στον Αττίλα, με σκόπιμη αδράνεια, δέσμευση των όπλων και υπονόμευση της άμυνας του νησιού. Η κατάσταση, δυστυχώς, δεν άλλαξε, μετά τη πτώση της χούντας. Συνεχίσθηκε η ίδια πολιτική, αφού έγινε προηγουμένως ανεκτή η ανεμπόδιστη αποβίβαση δυνάμεων και υλικού από την Τουρκική πλευρά, παρά την υπάρχουσα εκεχειρία.

Σαράντα οκτώ χρόνια μετά την εισβολή, το Κυπριακό βρίσκεται επί ξυρού ακμής. Η πολιτική του κατευνασμού και των μονομερών παραχωρήσεων το οδήγησε σε πλήρες αδιέξοδο, με κίνδυνο να επιβληθεί στο νησί μια δήθεν «λύση», που θα ήταν χειρότερη ακόμη και από την υπάρχουσα κατάσταση.

Η Πατριωτική Ένωση καταγγέλλει την αποστασιοποιημένη από την Κύπρο πολιτική της Κυβερνήσεως Μητσοτάκη, που αφήνει ελεύθερο το πεδίο στις ραδιουργίες της Βρετανικής πολιτικής και στις επιδιώξεις της Άγκυρας να θέσει υπό τον γεωπολιτικό  της έλεγχο ολόκληρη την Κύπρο. Ο Ερντογάν έφτασε στο σημείο να απειλεί με πλήρη προσάρτηση των κατεχομένων.

Καλεί τις Κυβερνήσεις Αθηνών και Λευκωσίας να εγκαταλείψουν την αυτοκαταστροφική πολιτική που ακολουθούν στο Κυπριακό, να επαναφέρουν το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδος – Κύπρου και να ενισχύσουν την κοινή άμυνα, σε συνεργασία με φιλικές, συμμαχικές χώρες.

Η τραγωδία της Κύπρου, που μένει ακόμη χωρίς κάθαρση, γιατί δεν τιμωρήθηκαν οι πράκτορες και πρωτεργάτες της προδοσίας της και όλοι αυτοί που δεν έπραξαν το καθήκον τους για την άμυνά της, είναι μια ανοικτή πληγή για ολόκληρο τον Ελληνισμό. Το φωτεινό παράδειγμα όλων αυτών που αγωνίσθηκαν και θυσιάσθηκαν στις Θερμοπύλες της Κύπρου, ακόμη και όταν ήξεραν ότι ο αγώνας τους ήταν προδομένος, είναι παράδειγμα και παρακαταθήκη αγώνα ενάντια στον Αττίλα για μια ελεύθερη Κύπρο.