Κλοπή στην Εθνική Πινακοθήκη: Το σχέδιο του 49χρονου για την «τέλεια αρπαγή» και πώς τελικά… ναυάγησε
Οι αρχές πιστεύουν ότι ο δράστης επέστρεψε στην Ελλάδα από την Αγγλία τον περασμένο Φεβρουάριο με σκοπό να σπρώξει τα έργα τέχνης στη μαύρη αγορά – Το χρονικό της εξιχνίασης και το δημοσίευμα του Πρώτου Θέματος που τον πανικόβαλε
Άλλωστε ο 49χρονος είναι ένα μυστηριώδες πρόσωπο που κινούνταν στο τρίγωνο Αθήνα-Αμστερνταμ-Λονδίνο, είχε επαφές με ανθρώπους της τέχνης, δεν παρουσίαζε κάποια επαγγελματική δραστηριότητα και παραμένει άγνωστο πού έβρισκε τα χρήματα να ζει.
Το χρονικό της εξιχνίασης και το δημοσίευμα του Πρώτου Θέματος
Ήταν αρχές Φεβρουαρίου του 2021, όταν ένα εκτενές δημοσίευμα στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, στο οποίο μάλιστα ο δικηγόρος και συλλέκτης έργων τέχνης κ. Στέλιος Γκαρίπης καλούσε τους δράστες να επιστρέψουν τους πίνακες, διευκρινίζοντας ότι το συγκεκριμένο έργο αποτελεί περιουσία του ελληνικού κράτους και δεν μπορεί να αλλάξει χέρια όσα χρόνια και αν περάσουν με αποτέλεσμα να είναι καταδικασμένο σε αιώνιο «κουκούλωμα» σε κάποια αποθήκη, πανικοβάλει τον 49χρονο δράστη, καθώς φαίνεται πως οι έρευνες έχουν προχωρήσει, φοβάται ότι θα βρούν τους πίνακες στο σπίτι του και ψάχνει τρόπο να τους ξεφορτωθεί.
Συγκεκριμένα το δημοσίευμα αναφέρει πως: «Οι ερευνητές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο ψηλόλιγνος κουκουλοφόρος με το κοπίδι εκτέλεσε το τέλειο σχέδιο, όμως το έργο έμεινε στα χέρια του εντολέα τους, καθώς οι πληροφορίες λένε ότι δεν κατάφερε να τον πουλήσει. Στα υπόγεια κανάλια των παράνομων αγοραπωλησιών έργων τέχνης ο πίνακας βγήκε προς πώληση με τιμή κοντά στα 20 εκατ. δολάρια. Παρά το ενδιαφέρον, όμως, δεν βρέθηκε αγοραστής καθώς από τη μία η τιμή του ήταν ιδιαίτερα υψηλή και από την άλλη το έργο είχε ένα σοβαρό μειονέκτημα: είχε κλαπεί από την Εθνική Πινακοθήκη δηλαδή από ένα μουσείο και όχι από μια ιδιωτική συλλογή, κάτι που σημαίνει ότι ο αγοραστής θα το αποκτούσε μεν, όμως ουσιαστικά δεν θα μπορούσε να τον κάνει ποτέ δικό του όσα χρόνια κι αν περνούσαν. Ετσι ο πίνακας, λένε οι πληροφορίες, κρύφτηκε για τόσα χρόνια στην Ελλάδα και το τελευταίο διάστημα γίνεται και πάλι μια προσπάθεια να βγει προς πώληση στη μαύρη αγορά…». Τότε είναι που φτάνει μια πληροφορία στην Ασφάλεια και μιλάει για τον 47χρονο ελαιοχρωματιστή.
Ψάχνουν το παρελθόν του υπόπτου, διαπιστώνουν πως έχει άκρες με ανθρώπους της τέχνης σε Ελλάδα, Αγγλία και Ολλανδία και αποφασίσουν να τον παρακολουθήσουν στενά. Ειδικότερα, σύμφωνα με την Αστυνομία: «Στο πλαίσιο συνεχιζόμενων ερευνών και αναλυτικής αξιοποίησης πληροφοριακών και ερευνητικών δεδομένων, αστυνομικοί του Τμήματος Εγκλημάτων κατά Ιδιοκτησίας εντόπισαν τον 49χρονο μεσημβρινές ώρες χθες, Δευτέρα 28 Ιουνίου 2021, σε περιοχή της Αττικής και τον προσήγαγαν στη Διεύθυνση Ασφάλειας Αττικής. Κατά την εξέταση του ο 49χρονος ομολόγησε τη διάπραξη της κλοπής και οδήγησε στους αστυνομικούς σε δασική περιοχή στο Πόρτο Ράφτη Αττικής όπου είχε κρύψει συσκευασμένους τους δύο πίνακες, ενώ ανέφερε ότι ο τρίτος καταστράφηκε την ημέρα της διάρρηξης.Ακολούθως οι πίνακες αναγνωρίσθηκαν από τον τότε Διευθυντή του Τμήματος Καλλιτεχνικής Συντήρησης και Έρευνας της πινακοθήκης, ο οποίος πιστοποίησε τη γνησιότητα τους. Σε έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε οικίες βρέθηκαν επίσης και κατασχέθηκαν τρία μαχαίρια και αεροβόλο πιστόλι»
Οι δύο πίνακες και ο τρίτος που πέταξε στην τουαλέτα
Το «Γυναικείο κεφάλι», διαστάσεων 56×40 εκ., που φιλοτέχνησε το 1939 ο Ισπανός ζωγράφος, αποτυπώνει τη μούσα του, φωτογράφο Ντόρα Μάαρ, με την οποία έζησε μια θυελλώδη σχέση για εννέα ολόκληρα χρόνια. Ενας παράφορος έρωτας που ξεκίνησε στα 54 του χρόνια ενώ εκείνη ήταν μόλις 29 ετών, ο οποίος, αν και έληξε άδοξα, με την ίδια να βυθίζεται για πάντα στα σκοτάδια του εαυτού της και τη μοναξιά, παρέμεινε αιώνια μούσα και η πιο δυνατή σχέση της ζωής του. Μια σχέση που αποτυπώθηκε σε λευκό καμβά με γαλάζιες και πράσινες αποχρώσεις. Ο ίδιος, έχοντας βιώσει τον Ισπανικό Εμφύλιο, που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το διασημότερο δημιούργημα του, την «Γκερνίκα», αποφάσισε να δωρίσει το «Γυναικείο κεφάλι» στον ελληνικό λαό ως τιμητική προσφορά για τη στάση του απέναντι στον φασισμό και τον ναζισμό κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. «Pour le peuple Grec. Hommage de Picasso» (Για τον ελληνικό λαό. Φόρος τιμής από τον Πικάσο), αναφέρει στο πίσω μέρος του καμβά η αφιέρωση που φέρει ημερομηνία 14/10/1939. Το δεύτερο, είναι ο «Ανεμόμυλος Στάμμερ» (1905) από την πρώτη περίοδο του Ολλανδού Πιετ Μοντριάν ενώ το τρίτο που ο δράστης έκανε κομματάκια και πέταξε στην τουαλέτα επειδή κατά την αφαίρεση του το κατέστρεψε, ήταν ένα σχέδιο του Ιταλού Guglielmo Caccia (Moncalvo) σε χαρτί με πέννα σε αραιωμένη σέπια, διαστάσεων 27 επί 16,8 που απεικόνιζε τον Άγιο Diego de Alcala σε έκσταση με την Αγία Τριάδα και τα σύμβολα του πάθους. Το έργο απετέλεσε δωρεά το 1907 του Γρηγορίου Μαρασλή προς την Εθνική Πινακοθήκη.
Η νομική άποψη
O δικηγόρος του δράστη κ. Σάκης Κεχαγιόγλου τονίζει στο protothema.gr πως «Αποτελείαδιαμφισβήτητη επιτυχία της Ελληνικής Αστυνομίας και του Τμήματος Διαρρηκτών η εξιχνίαση της πολύκροτης αυτής υπόθεσης και ως πολίτης εκφράζω την ικανοποίηση μου για την ανάκτηση από την Εθνική Πινακοθήκη και το Ελληνικό Κράτος δύο ανεκτίμητων έργων τέχνης. Αποτελεί αδιαμφισβήτητο επίσης γεγονός ότι στην ανεύρεση και ανάκτηση αυτή, καθοριστικό ρόλο έπαιξε ο εντολέας μου, με την εξ αρχής πλήρη συνεργασία του με τις διωκτικές αρχές και την έμπρακτη μεταμέλεια που επέδειξε».