Κλαίει ο γνωστός κειμενογράφος και αγανακτεί για τους φίλους του, που κάθε βράδυ τραπεζώνεται νοσταλγώντας τις παλιές μέρες που τους έπεισε να γίνουν επενδυτές σε μέσα μαζικής ενημέρωσης ροκανίζοντας 200.000 ευρώ και μάλιστα με αέρα κοπανιστό, αφού ούτε καν τον τίτλο μιας εφημερίδας που ίδρυσε το 1994 τότε δεν είχε. Παρ’ όλα αυτά έκανε την μεγάλη επένδυση και κονόμησε πιάνοντάς τους … στον ύπνο… τότε και μοσχοπούλησε έστω και τίτλο που δεν είχε.
Σήμερα, προσπαθώντας να υποστηρίξει τις επικοινωνιακές του τραγωδίες, στις οποίες εμπλέκει ακόμη και άπειρους και αξιόλογους ανθρώπους υποψήφιους για θεσμικούς ρόλους (βλ. Χασικίδη), έχοντας την λαϊκή παροιμία εφαρμοζόμενη κατά γράμμα (στους τυφλούς ο μονόφθαλμος βασιλεύει) και υποβοηθούμενος από Φρίμηδες και άλλους, υπόσχεται ‘σίγουρα’ επικοινωνιακά αποτελέσματα σε ανθρώπους που για λίγο ακόμα θα τον εμπιστεύονται, δυστυχώς μη βλέποντας ακόμη και τα αποτελέσματα που κατόρθωσε ο ίδιος να φέρει για τον εαυτό του. Και δεν μιλάμε, φυσικά, για τα επιχειρηματικά του αποτελέσματα.. Αυτά τα έχει ξεχάσει κάπου το 1996. Μιλάμε όμως, για τις θεσμικές του προσπάθειες, όπου μετά τον πωλητή επίπλων, πήγε το 1994 να κάνει τον υποψήφιο Νομάρχη ανάμεσα στον Χρήστο Σεργεντάνη και τον Άγγελο Μανωλάκη. Στην συνέχεια, στον δεύτερο γύρο δήλωσε υποστήριξη στον Χρήστο Σεργεντάνη και φυσικά, εξελέξη τότε Νομάρχης, ο Άγγελος Μανωλάκης. Στην συνέχεια πέρασε από όλα σχεδόν τα κόμματα, προσπαθώντας να κάνει τον υποψήφιο Βουλευτή, τον Δήμαρχο Λουτρακίου και τελευταία τον είδαμε να φιγουράρει , στο κόμμα του ΓΑΠ του ΚΙΔΗΣΟ (βλ. φώτο), επιτυγχάνοντας τεράστιο ποσοστό ψήφων στην Κορινθία (βλ. αποτελέσματα 2015).
Και επειδή πάντα εμείς μιλάμε με ονόματα και για την ταμπακιέρα, προσπαθώντας να βοηθήσει τον κ. Οικονόμου στην δύσκολη στιγμή του, αφού πρώτα πιθανότατα του έγραψε το κείμενο που διάβασε μέσα στο Δ.Σ. Κορίνθου, για το πώς ακριβώς θα εγκλωβίσει για άλλη μία φορά τον Χρήστο Χασικίδη, αλλά και τι θα πει. Προσπαθεί να μας πείσει με ένα κείμενο που επιτέλους ξέρει να γράφει (30 χρόνια το πάλευε) ότι πρώτον ο αθλητικός σύλλογος GFC που τελικά αποδείχθηκε μία προσωπική εταιρεία ενός βαρυποινίτη, ο οποίος έστειλε και εξουσιοδότηση με το γνήσιο υπογραφής από τον Κορυδαλλό (και που προφανώς μέχρι και σήμερα ο κ. Λάμπρου, αν και κάνει τον δημοσιογράφο, δεν έχει μπει στο διαδίκτυο να δει τι γράφεται για την συμμορία των 17 το 2014) και την οποία κατέθεσε στον τότε Πρόεδρο του ΚΕΠΑΠ, κ. Οικονόμου η κ. Ζημινοπούλου, η οποία ήταν και υποψήφια του φίλου του κ. Λάμπρου και Προέδρου του Επιμελητηρίου, Παναγιώτη Πιτσάκη (των 168 ψήφων στους 1800 ψηφίσαντες),και η οποία δεν ‘γνώριζε’ όταν κατέθετε η κ. Ζημινοπούλου το αίτημα στο ΚΕΠΑΠ του GFC (με μέγα χορηγό το ΚΤΕΟ Πιτσάκης), ότι δεν ήταν αθλητικός σύλλογος, αλλά ατομική επιχείρηση του πρώην της και ότι αυτό δεν το γνώριζαν ούτε η κυρία αυτή και ο κ. Οικονόμου, αλλά και φυσικά ούτε ο κ. Λάμπρου και κατ’ επέκταση ο κ. Πανταζής και η κόρη του, όταν τους έκανε την εξουσιοδότηση, στις 2:30 μ.μ. της 27ης Απριλίου, αναγκαστικά από εκεί που ήταν αυτός ο νομοταγής κύριος του ‘αθλητικού συλλόγου’ GFC.
Δεύτερον, δεν γνώριζε η κόρη του κ. Πανταζή με τον σύλλογο Βελερεφόντη ότι ο κύριος αυτός, ενώ έχουν προηγηθεί τα γεγονότα του 2014, βρίσκεται ως ιδρυτικό μέλος στον σύλλογο πολεμικών τεχνών Βελερεφόντης, που λατρεύει ο κ. Πανταζής και η κ. Ζημινοπούλου ως μέλος, ενδεχομένως τότε ο κ. Οικονόμου να μην ήταν γνώστης, αλλά να προπονήθηκε μετά και αυτό το είδαμε στην προσπάθεια που έκανε να υπερασπιστεί με τις γροθιές του (φαίνεται ότι τον έχει εκπαιδεύσει πιθανόν τελευταία, η κ. Πανταζή και η κ. Ζημινοπούλου του συλλόγου Βελερεφόντη. Δημοσιεύουμε τα ονόματα των ιδρυτικών μελών του καταστατικού).
Όλα αυτά φυσικά ήταν άγνωστα σε όλους και προφανώς σίγουρα και στον αδικημένο κ. Οικονόμου και στον δημοσιογραφικό ‘Ρομπέν’ υποστηρικτή στην επικοινωνία κ. Γιάννη Λάμπρου.
Τρίτον, φυσικά θα είχε δίκιο ο κ. Λάμπρου εάν είχε κάνει, έστω έναν ηλεκτρονικό διαγωνισμό για αναλώσιμο και βιβλία ο κ. Οικονόμου έναν χρόνο τώρα στο ΚΕΠΑΠ, τότε θα μας έπειθες σίγουρα κ. Λάμπρου ότι οι αναθέσεις βιβλίων και χαρτικών 5.000 και 10.000 ευρώ κάθε μήνα, με το γνωστό ‘νόμιμο’ τρόπο σε συγγενικά του πρόσωπα στα οποία ανέθετε ο κ. Οικονόμου ως Πρόεδρος του ΚΕΠΑΠ είναι η φθηνότερη μιας και οι ανάγκες για αυτά τα είδη ‘τύχαιναν’ πάντα ξαφνικά. Περίμενε λοιπόν το 1ο τετράμηνο να δούμε πόσες χιλιάδες ευρώ θα χρειαστούν στο ΚΕΠΑΠ για βιβλία, χαρτικά και αναλώσιμα και μετά προσπάθησε να μας πείσεις για τον αδικημένο πρόεδρο Οικονόμου.
Τέλος, όλα αυτά για το Σικάγο, τις λιμουζίνες και τα πολυβόλα, μάλλον τα χρησιμοποίησες γιατί σου είχαν μείνει από ταινίες που έβλεπες μικρός ή λίγο πιο μεγάλος , που πουλούσες τα έπιπλα του Σκουρόπουλου στην Κολιάτσου. Οι Κορίνθιοι έχουν λογική και κρίση και η απόδειξη που αφορά εσένα, είναι ότι σε όποιο θεσμικό πόστο και αν επιχείρησες όχι μονάχα δεν σε ακολούθησαν, αλλά στάθηκαν απέναντί σου.
Σ.Σ. Πώς λέγεται, άραγε, το να φιλάς όπως λένε στο χωριό μου κ@$*&@#μένες ποδιές, για να σου βάλουν το παιδί σου σε μία δουλειά που να παίρνει 2000 ευρώ τον μήνα, να μην πατάει σχεδόν ποτέ και να βρίζεις από το πρωί μέχρι το βράδυ τον ευεργέτη σου. Α, το θυμήθηκα! Ουδείς χειρότερος από τον ευεργετηθέντα αγνώμων.
Θ.Κ.